خشک شدن آبِ چشمه علی شهرری

آبِ چشمه علی شهرری که برخی قدمت آن را تا هشت هزار سال تخمین می‌زنند، یک بار اوایل دهه ۹۰ تا مرز خشکی پیش رفت و دومین بار با آغاز فعالیت‌های پروژه خط شش متروی تهران، بار دیگر دِبی آب پایین آمد، چون کارشناسان میراث فرهنگی معتقد بودند با حفر تونل و فعالیت دستگاه (TBM) مترو، آب چشمه مسیر خود را تغییر داده است، تا این‌که با اعتراضِ فعالان میراثی و مردم بومی منطقه فعالیت مترو متوقف و قدری سطح آب بالا آمد، با این وجود هیچ چیز مانند سابق نشد.

ماجرای پایین آمدن سطح آب چشمه در سال ۹۶، با پیگیری‌های میراث‌فرهنگی، شهرداری و شورای شهر تهران و ری قدری شرایط را برای آب هفت هزار ساله بهتر کرد، اما در طول کمتر از یک ماه گذشته، بدون رخ دادن اتفاقی که توجه‌ها را به سوی خود جلب کرد، ناگهان خبرِ خشک شدنِ آب چشمه مطرح شد و این بار سه حوض چشمه در حال خشک شدن کامل هستند.

اما متولیان میراثی اکنون تاکید دارند که مطالعات باستان‌شناسی باید به طور دقیق دربارۀ مکان عبور چشمه‌ ها از گذشته تا امروز روی این محوطۀ طبیعی انجام شود.

چشمه علی شهرری کجاست

به گزارش اسکیمو،چشمه‌علی یکی از نقاط باستانی، دیدنی و گردشگری شهر ری به‌شمار می‌رود که در منطقه ۲۰ شهرداری تهران قرار دارد. این چشمه در همسایگی ابن بابویه، برج طغرل، دژ رشکان و در زیر باروی شهر ری واقع شده است. چشمه‌علی از میان صخره‌ای بزرگ خارج شده و به سوی جنوب و سپس جنوب شرق جاری است.

نام باستانی این چشمه “سورین” بوده که احتمالاً برگرفته از نام دودمانی بزرگ در دوره اشکانی و ساسانی است و نام فعلی هم برگرفته از اسم امام اول شیعیان علی می باشد.

پیشینه چشمه‌علی به حدود ۸۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد، زمانی که نخستین افراد در کنار چشمه‌ای دایمی بر بالای تپه‌ای گرد آمدند.

در گذشته فرش فروش‌ها و مردم تهران، قالیها و قالیچه های خود را با این باور که در آب این چشمه ویژگی است که فرش را خوب پاکیزه و رنگ روشن‌تر و پر رخشنده تر می‌سازد، در آب چشمه‌علی می‌شستند.

چشمه‌علی در ۲۵ فروردین ماه ۱۳۱۳ با شماره ۲۰۲ در فهرست آثار ملی کشور جای گرفت. همچنین به عنوان سومین اثر طبیعی استان تهران در فهرست آثار طبیعی کشور نیز ثبت شده است.