کوثر زاینده نور متن ادبی ولادت حضرت فاطمه زهرا(س)

مجله سر گرمی اسکیمو:چیزی انگار از آیه‏های متراکم انسان ـ انسانی بزرگ، انسانی کامل ـ آنگونه در تو رسوخ کرده بود تا زمینیان «زن» را با نامی دیگر و به اسطوره‏ای دیگرگون بخوانند.
شب هنگام، که ریگ‏های بیابان، هنوز بیگناهی دخترکان زنده به گور شده را شیون می‏زدند و تاریکنای سیاهْ چادرها از بردگی مدام زن حکایت‏ها داشتند، تو چونان آیتی تابناک، از روشنای سینه انسانی کامل برآمدی تا آنچه را که زمین گم کرده بود، از نعمت راستین انسانیت در کوثر چشمان تو بیابد.
آری زن بودن و زیستن، زن بودن در شمار آمدن، زن بودن و حرف زدن و محبت دیدن.
زن بودن و انسان بودن، حقیقت داشت. زیرا از پشت پرده‏های رحمتِ آسمان، کوثر رحمت آمده بود، کوثر زاینده انسانیت و بزرگی.
او آمده بود، تا زنگار حقارت را از روح زنان تحقیر شده بزداید. و باور انسان بودن را به آنها بچشاند.
او آمده بود، تا شعر راستین حقیقت را ـ که موسیقی حیاتش در دستان زن بود، ـ بسراید. و عشق را در جامدان تقوی و پاکدامنی و ایثار به انسان بیاموزد.
او آمده بود، تا زن باشد و زن را آن‏گونه که هست و آن‏گونه که باید باشد، بشناساند؛ زنی که دامانش زمین رویش درخت پاک و روشن امامت باشد و از آنجا زینب برخیزد و حسین. زنی که خود نور بود و کوثر زاینده نور!
داوود خان‏احمدی

ای مهربانی مجسم، یزدان تو را درود می‏فرستد و به شکرانه این راز، چهل شبانه نیاز در خلوت عشق به جای آر.
بانوی پاک نیز بر شبانه‏های تو و انعقاد نور هستی شهادت می‏دهد؛ او نیز همچون تو کتاب عشق را ورق می‏زند.
چهل شبانه سر آمد؛ افطار با غذای بهشتی هدیه‏ای است برای مهربان‏ترین پدر دو جهان.
… بیم تنهایی، بانوی پاک را به اندوه می‏کشاند. دیری نمی‏پاید که دلداری و دلدادگی را در محفل انس با بهشت هدیه می‏گیرد.
کسی از زمینیان در وقت طلوع حاضر نیست. آسمانیان به قابلگی بانوی پاک مفتخر شوند: «مریم، آسیه، ساره و کلثوم» شهادت بر تشهد او می‏دهند.
او آمد و سلام در عالم پیچید. بهشت در خانه محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم نازل شد.
ستاره‏ای بدرخشید و ماه مجلس شد   ***   دل رمیده ما را انیس و مونس شد
علی لطیفی